erg

uykulu uykusuz

uykudan uyanip, tuvalete gidiyorum. gece, sevgilim hala ayakta. sol tarafta ve galiba bilgisayar basinda. ben de tam ayilamamisim. uc adim attim atmadim, karsimdaki kapidan bir kismi gozuken koridordan bir kadin gecti. kadini tanimiyorum. sarisin, kut kisa sacli, yari ciplak, biraz daginik. kapiya dogru ilerledim, sagdaki mutfaga girmis kadin. yanina gittim, sevgilim arkamdan gelip onume dogru gecti. agzimdan tek kelime cikmadigini iyi hatirliyorum. sevgilime tokat attim. durdum, yine attim. uc veya dort kere ustuste. sonra nereden bulduysam kadinin kucuk siyah ve cirkin askili cantasindan birkac yuzluk banknot cikariyorum, ortadan cart diye ikiye ayirip parcalari kadinin suratina firlatiyorum. ikisini de yaka paca sokak kapisindan ittim, merdivenlere dogru yalpaladilar. kapiyi ustlerine carptim, uyandigim odadaki pencereden asagi elimdeki siyah cantayi ve sevgilimin sirt cantasini firlattim. saskinlikla ancak asla bir kargasa yasamadan, hatta ferahlamis yuz ifadeleriyle apartman kapisindan ciktiklarini goruyorum. o anda sevgilimin yuzu buragin yuzune donusuyor, yadirgamiyorum. cami kapadim, arka odaya yuruyorum. arka oda, misafir odasi. odadaki her sey uyumadan once biraktigimi hatirladigim gibi, sadece biraz daha daginik duruyor. ozensizce toplanip eski haline getirilmeye calisilmis gibi. yorgani acip, cirkin mavi renkteki carsafta bir takim kirisikliklar ve kan lekelerine rastliyorum. insaf cektim, ellerimi uzerime surup surup temizlemeye calisarak, odadan ciktim. mutfaktayim, camdan gordugum kisi ne kadar da evrene benziyor. kucaginda siyah sacli kucuk bir cocuk var. gozlerimi kisip dikkatli baktim. hakikaten o, evren. biraz yaslanmis, kilo vermis, saclari guzel gozukuyor. “askla baglantili ufak buyuk her sarsintimda karsima hop diye zamansiz nedensiz cikan eski asklar bir klasik, nedense” diye dusunup, mudahale etmeden bakmaya devam ediyorum. taksiye bindiler. seffaf midir nedir taksi, oyle net izliyorum. kucaginda cocuk var, yanina da orta boylu siyah sacli kucuk yuzlu bir kizcagiz oturdu. karisi herhalde dedim icimden. “olsun ama hos kizmis” dedim sonra da. derken; hop, uyaniyorum. basimda bir agriyla, ve oldukca sinirli sekilde.

yorum yaz