erg

tumblrdan kopya

yesim apartmanina giriyoruz, galiba annem ve babam var yanimda. apartman kapisindan girer girmez bir koku carpiyor burnuma. anlatilmaz sekilde yogun, olu kokusu, olum kokusu. solda, evinden cikmis, ama kapisini acik birakmis; duvara dayali bankta oturan, basi arkaya yasli ve agzi hafif acik bir kadin var. ismini bilmiyor veya hatirlamiyorum o anda ama olmus olanin o oldugundan endiseleniyorum. gozlerini hafifce oynatip beni yanlis cikartiyor, ancak sorun baki ve kadinin belli belirsiz ust kata bakmasi bizi yukari yonlendiriyor. birinci katta bizim dairemiz var aslinda. ama onun da kapisi acik, ve icerde nedense cok az esya var. baska bir ev gibi. bu defa duvara dayali olan, uzun ince bir kanepe. kanepede uzanmis, basi bizim tarafimizda kalan bir adam. yasli bir adam. yuzunu goremedim, olmus mu canli mi bilmiyorum. ancak hareket etmedi. daireden aceleyle ciktim. icimdeki his, o adamin asagidaki kadinin kocasi oldugu ve onun da kadin gibi katatonik sekilde kalmasinin bizim o anda orada goremedigimiz bir sebebinin varligi. salonun ortasinda olduruverilen daha genc bir adamin silueti gelip gecti hizlica gozlerimin onunden, nefes alamiyor ve hizlica merdivenlerden inmeye calisiyordum; uyandim. sonraki ruyamda da olenler ve oldurenler vardi, ozgur ve aslen olmayan kucuk kardesi vardi, ki olen o; bir de oldurenlerle ayni evdeydik. bildiklerimi anlatmaya calisiyordum, yakalaniyordum. sanirim. canim simdi anlatmak istemedi, sonraya.

yorum yaz