erg

evi tutamadim sonucta

tasinmayi dusundugum ev, ana caddenin birkac sokak arkasinda. etraf pek tekin degil ama ev sahane. mustakil bir kere. iki bucuk katli, disi sari boyali, arkasinda agaclar var kocaman. emlakci gezdiriyor evi, ayrica cok yakinda oturuyormus kendisi de, bir yandan da mahalleyi ovuyor bana. pek gozuktugu gibi degildir filan dedi. sokagin tam kosesinde ev, karsisinda bakkal cakkal var. uc odasi vardi. mutfak alt katta, merdiven de dolanarak cikiyor yukariya dogru. yerleri guzel, tam benim sevdigim gibi. odalarin buyuklukleri tamam da, acayiplerdi seklen. sarmal olusturuyordu bir tanesi, birininse hic sert koseli duvari yoktu, hep yuvarlak. eski kiracidan kalma kirik dokuk birkac esya var, ama alacaklarmis onlari. bir de temizlik ve boya lazim tabii, diye dusunuyorum. sonraki gunlerden birinde babam ve aydin gelmislerdi evi gezmeye. bizimle beraber bir cift de geziyordu, onlarin tutmasindan endiseliyim aslinda. sonra mahalleyi de gezelim dedik soyle iyice bir, hava kararirken ciktik disari. gercekten cok kotu yerlermis buralar lan dedik bir agizdan, ev muhtesem de olsa yok yani oturulmaz burada. sokaklardan gecip, eski kirik dokuk kapilara bakiyoruz. tas yollar, dokulmus evler, yarim insaatlar. yanlis bir yerden gecip, cikisi olmayan bir hamama girdik. kapisindan gorup iceriyi, bir de pisti ki her yer; hemen aksi yone gidiyoruz topluca. sonra hava karardi iyice, o arada da bildigimiz yerlere cikabildik sonunda. insan bildigi yerleri gorunce, cok rahatliyor canim. ruyada bile.

yorum yaz