kosuyorum. surekli kosuyorum. hava yagmurlu, eve vardim sonunda. ufak bir cantaya aceleyle ne koydugumu bilmeden bir seyler doldurdum. sevgilim yanimdaydi. duzgun vedalasamadik bile, ciktim hemen. yetisemiyorum allahim. hem nasil da yorgunum. sonunda havaalanina vardim, onbes dakika kadar gec bile kaldim. ucak kalkmadiysa mucize olur inan. alan biraz garipti. kapidan sonra bir koridor ve sonra direkt ucaklarin onundesin. sira siralar. yuruyorsun hangisi seninkiyse. hava karanlik. sirilsiklam ve cok yorgunum. nerede nerede ki hangisi benim ucak. sag tarafta basket sahasinda mac yapan cocuklar vardi. o civardaki gorevli bir adam yardimci oluyor bana, eliyle uzakta bir tanesini gostererek iste aradiginiz su diyor. e. bu degil kalkmak, resmen terkedilmis gibi. ne etrafinda kimse, ne icinde bir isik. adam bana donup, pazartesi gunu yalniz sizin ucusunuz demez mi. yarim saat kadar gec ama aslinda iki gun erken gelmisim. ruh hastasiyim. o arada yanimdan barbaros amca gecti. kocaman sarildik. opustuk. ayrildik. barbaros amca oldugundan biraz daha kisa boylu ve eskisi gibi kiloluydu. ama cok guzel kokuyordu.

gamze tarafından, 15 Temmuz 2011 saat 13:58'de/da yazıldı.