esnaf teyzeler oturun yerlerinize
Uçaktayım, nereden nereye gittiği belirsiz. Yol arkadaşım sürekli değişiyor, kimi zaman İsveç’ten biri, kimi zaman dostlarımdan biri. Yol da değişiyor, kimi zaman Eskişehir içi, kimi zaman Kalmar – Malmö arası. Şimdi aslında uçaktayım ama uçak otobüs gibi gidiyor. Kalkamıyor bir türlü. Kaptan pilot bir şeyler söylüyor, hostesler yerlerinize kalkmak üzereyiz gibisinden. Ama sürekli yerdeyiz. Bir ara uçak havalanıyor, sonra tekrar iniyor yere, Eskişehir – Doktorlar’da süzülüyor uçak diyorum tramvaylar nerde, bir yandan da indirim var mı diye vitrinlere bakıyorum. Uçak tekrar havalanıp tekrar yere indiğinde kuğu ve ördeklerle dolu bir gölün kıyısında olduğumuzu anlıyorum, ay cennet galiba diye düşünürken, uçağın içinde Çingen teyzemler yürümeye başlıyor, kordonda hep karşımıza çıkan tiplerden, seviyorum diye düşünüyorum, ne eğlenceli karakterler. Ellerinde pamuk helva ama paket minicik, hacimsiz, normalin dörtte biri kadar, satmaya çalışıyorlar. Kaptan da sanki tur rehberiymiş gibi hızımız şunun üstüne, sağ tarafta kuğulu göl, sol tarafta ördekli park gibi anonslar yaparken birde bağırmaya başlıyor, kalkışa geçiyoruz diye. Sanki düşüyormuşçasına telaşlı. Birden diyor ki, esnaf teyzeler oturun yerlerinize, kalkıyoruz diyorum. O an düşünmeye başlıyorum, kokpitte hepimizi görüntüleyen ekranlar var, tedirgin oluyorum. Yiyemeden pamuk helvayı alarm çalıyor.