kemal amca yeni dukkan acmis kendine. antikacimsi eskicimsi mucevhercimsi bir yer. otoparka benzeyen genis bos bir alanin hemen uzerinde, daga oyulmus dukkanlar var. kaya mezarlarina benziyorlar. onlarin birinde. dukkana ziyarete gitmistim, ciktim sonra. otoparkin ordan kafami kaldirip yukari dogru baktim. sonra onume donup kosmaya basladim. ucuncu kisiyim, disardan izliyorum her seyi. kostum kostum kostum, kopru yeniymis ve ben uzerinden ilk defa geciyormusum. nerede bittigini bilemedim, sonuna geldim. duramadim, dustum. bir sey olmadi ama. denize dusuyormus gibi hissetmeme ragmen, yerdeyim. kalktim. bu arada kemal amca ayni zamanda kucuk beyaz bir fino. kopek. cani istediginde degisiyor. yanimda kosusuyordu en son hatirladigim. eve gidiyorum ben. o da yanimda. yemege gelecekmis meger o aksam bize.

daha sonra onur ve ozlemle birlikteyim. bir otobusun icindeyiz. cok eskiden de geliyor oldugumuz, kimseye ait olmayan bir otobus bu. eski gunlerimizi yad ediyoruz, sohbet sahane. bir suru kisi geldi gitti sonra, yeniden bulusma yerine donusmus sanki burasi. pis filan da degil ici. guzel yani, rahatiz. yedik ictik konustuk. bir arkadasim uzerini degistirmek isteyince ona sevgilimin tshirtunu ve sortunu verdim. sanirim bir kosede birkac kiyafet bulunduruyoruz. ne olur ne olmaz. sonradan haberim oldu ki benim, meger ozlem orayi satin almis. ancak kimse bilsin istemiyor. onurla beraber olduklarini da gizliyorlar arkadas grubumuzdan zaten. bazen arabayla geliyorlar ve orada kaliyorlarmis beraber. bana anlatti ozlem, yuzerken. otobusun bulundugu yer bir kayanin uzeri gibi zaten. hafif kosede. altinda ve etrafinda deniz var. neyse ozlem parayi gayet akillica kullanip ozel ulasim yollari da yaptirmis bulusma yerlerine. arabayi denizin icinden gecerek, hemen otobusun altina yaptirilmis olan minik garaja birakiyorlarmis. sahane lan dedim. hem sizin icin de cok bi mutluyum zaten ben.

gamze tarafından, 11 Eylül 2010 saat 17:06'de/da yazıldı.