efesteki evime geri tasiniyorum ancak tasindiktan sonra algiliyorum ve orada olmak istemiyorum. ayrica cok kucuk, ayrica eski evim guzel ve aydinlikti, kim ikna etti beni bu ise, kim duzenledi her seyimi, hayir hayir ben yeniden tasinmak istiyorum. allahim insallah kimse evimi tutmamistir.

urladaki ada uzerindeki hastaneye benzeyen bir gidis yolundan vardigimiz yer, bir site. eski ama kaliteli bir yer. ya da onceden oyleymis ve havasi kalmis. bir terk edilmislik, curumusluk durumu da hissediliyor zira. icinde avam turk dizilerindeki karakterler gibi topluca oturdugumuz salon, belki ucyuz metrekare. on cephe full cam, yesillige bakiyor. zemin kattayiz, ev gibi bir hissiyat var ama apartman aslinda. garip karmasik durumlar.

gamze tarafından, 20 Şubat 2015 saat 20:45'de/da yazıldı.