erg

karamelli sempanze

basini tam hatirlamadigim karisik, kalabalik ve karanlik ruyamda, sonlara dogru: ayagimda cok yuksek topuklar, yanimda merveyle arabaya dogru kosuyoruz. ters bir yerde kalmis benimki, ama yetismeliyiz cunku grubumuzun yarisi da kendi arabalarina kosusuyor ayni anda. neyse bindik. hava kararmak uzere, yerler camur. nasil oldugunu hic anlamadan, elinde karamel rengi tuylu kocaman bir yilbasi sapkasi tasiyan sempanze merveye yaklasiyor. camdan hop uzerimize atip sapkayi, uzaklasiyor. gec de kaldik, deli bir manevrayla arabayi geri aliyorum, hizliyim ve arkami da gormuyorum. durdugumda, dogrusu; bir yere carpmadigima sasiriyorum. gidiyoruz.

yorum yaz